brahms in den haag

voor het residentieorkest de eerste teksten afgeleverd voor hun concert op 31 oktober aanstaande in den haag. het is het eerste concert in een serie van drie rond het werk van johannes brahms, zijn grote voorbeeld beethoven, en enkele tijdgenoten van brahms (grieg, tjaikovski, robert schumann).  

op het programma van 31 oktober staat het pianoconcert van beethoven nr 4 in g en na de pauze de eerste symfonie van johannes brahms. 

ik heb voor de inleiding van die concerten twee teksten geschreven voor een acteur die johannes brahms speelt; een voor de jonge versie van brahms, hij is dan net 24, en vertelt over de zware last van de erfenis van beethoven, zijn (heimelijke) liefde voor clara schumann en iets over het vierde pianoconcert, zijn favoriete werk (brahms af, dirigent op, en het pianoconcert begint).

na de pauze komt een rijpere, veel zelfverzekerde brahms op, hij is dan 42 en heeft net na bijna twintig jaar zijn eerste symfonie voltooid. hij vertelt over de recensies die allemaal de gelijkenis van zijn werk met de symfonieën van beethoven roemen (‘beethovens tiende’) of neersabelen (brahms kwam, hij zag en hij verloor in het zicht van de grote meester beethoven) (tijden veranderen maar recensenten zeiken al eeuwen hetzelfde). brahms zelf is tevreden. behalve over zijn nog altijd onbeantwoorde liefde voor clara schumann, zijn  grootste inspiratiebron van deze eerste symfonie (in c hoor ik er dan bij te zeggen) (maar dat hoort toch iedereen?) (brahms af, dirigent op, en het concert begint).

in de concertzaal van het residentieorkest, vrijdag 31 oktober, in den haag (aanvang 20.15, einde circa 22.15). 

(in februari en april volgend jaar nog twee concerten voorafgegaan door een korte scene waar ik de tekst voor zal leveren, daarover later meer).