zie de mens

er wordt opvallend goed gespeeld in de nieuwe voorstelling van toneelgroep de appel, ik zag alle spelers van het mij nog bekende ensemble gisteravond met veel plezier terug. ‘zie de mens’ heet het vehikel waarmee ze ons ruim zes en een half uur (inclusief pauzes) door nogal zware socialistische jezuskost moeten trekken en als die tamelijk drammerige en humorloze kost je, zoals in mijn geval, verder totaal niet boeit is het wel heel fijn als het hele gezelschap zijn best doet er toch een heel mooie voorstelling van te maken.

je moet er een wel erg lange school-met-de-bijbel-cursus (anderhalf uur in deel een) en een uitgebreide kadertraining voor leden van de socialistische partij (ook anderhalf uur, in deel twee) voor doorstaan (uitgevoerd in de stijl van de ‘internationale nieuwe scene’, een vlaamse politieke theatergroep uit de jaren ’70) maar wie dat overleeft ziet een erg mooi slotdeel met prachtige compacte scenes en heldere monologen. ook met goeie live bluesmuziek trouwens, in de hele voorstelling erg goed.