residentie orkest

af en toe schrijf ik voor aus greidanus een tekst voor een korte toneelscene, als inleiding voor een concert van het residentieorkest in den haag, leuk werk.

het laatste concert, begin mei, was prachtig, bij een mooie zonsondergang, op een prachtige plek, het zuiderstrandtheater, aan de haven in scheveningen, aan zee. tjaikovski, het eerste pianoconcert en zijn zesde en laatste symfonie ‘pathetique’. beide concerten mooi ingeleid door aus greidanus als sofronov, de bediende van tjaikovski, die het allemaal van dichtbij heeft gezien en meegemaakt. althans, dat heb ik er van gemaakt, niemand die het heeft gemerkt.  

voor komend seizoen heeft het residentieorkest aus en mij gevraagd opnieuw een paar inleidende toneelscenes te leveren. het eerste concert in een serie van drie is in december, met als ondertitel ‘het fotoalbum van bela bartok’; aus speelt de componist die terugkijkt op zijn leven. daarna, in januari 2017 een concert met werk van sjostakovitsj, ingeleid door aus als solomon volkov, schrijver van een omstreden biografie van de russische componist, hoewel ik er ook aan zit te denken om de oude 

sjostakovitsj zelf op te voeren. die avond staan zijn michelangeloliederen en zijn 15^e symfonie op het
programma. een maand later, februari 2017 het laatste concert in deze serie, met muziek van gustav mahler (4^e symfonie) en alban berg (liederen). ingeleid door een jonge alban berg, componist van een nieuwe generatie, die net terugkomt van de eerste wereldoorlog. de romantiek die uit zijn vroege werk spreekt kan niet meer, er is teveel gebeurd.

drie concerten in een prachtig theater op een schitterende plek, ik kijk er naar uit.

overigens komt het residentieorkest er in de cultuuradviezen behoorlijk genadig van af; het haagse advies is bijna lovend, goed werk van de inmiddels vertrokken roland kieft. het landelijk advies is ook behoorlijk mild hoewel het daar toegezegde geld (deels) ten koste gaat van het grotere rotterdams philharmonisch. ondertussen roepen de cultuurbobo’s wel dat de twee orkesten vooral (nog) meer moeten samenwerken. enfin, het woord is aan mevrouw de minister die geen enkel idee heeft dus dat komt helemaal goed.

en voor alle andere cultuurinstellingen is het als te doen gebruikelijk immer hetzelfde kopje thee, namelijk ‘sommigen moeten dood’ en ‘anderen blijven leven’ al dan niet onder het regime van een zwaar en grof dieet.

daarbij maken de haagse cultuurnazi’s het wel heel bont door toneelgroep de appel zo kort na het vertrek van aus greidanus voor de zoveelste keer op rij maar ditmaal waarschijnlijk definitief naar de verdommenis te adviseren. spelers, kantoor en techniekers, allemaal heel veel sterkte gewenst daar, wees niet al te beleefd en vooral niet te keurig in de protesten. hoop voor jullie op succes.