donderdag 8 maart 2018

Dayna Kurtz in Rotterdam


Dayna Kurtz was weer in Nederland, dit keer zelfs in Rotterdam, die kans liet ik niet voorbijgaan, gisteravond in een uitverkocht Lantarenvenster, opvallend, Kurtz is populairder dan ik dacht. Een stem als een klok, maar hits heeft ze niet, bekendheid geniet ze evenmin en  haar optredens verlopen meestal nogal chaotisch. Ze heeft schijt aan bijna alles, prettig eigenzinnig, haar shows zijn vriendelijk gezegd een feest van improvisatie (fck welk nummer zullen we doen, heb ik die al gehad? Wat willen jullie horen? Nee hoor, dat is te lang geleden, ik weet de akkoorden en ook de woorden niet meer, had me gemaild dan had ik kunnen oefenen. Het is tijd! Oh nee, dit nummer nog, dat ben ik vergeten te spelen). De enige uitzondering was een jaar of twee geleden bij een optreden ergens in de provincie, ik weet niet meer waar, toen er die avond opnames werden gemaakt voor haar nieuw cd (die live cd is inmiddels uit, ‘Here’).
Iets kritischer zou je kunnen zeggen dat Kurtz haar optredens nauwelijks voorbereid, inzingen doet ze waarschijnlijk niet, de eerste twee, drie nummers klinken zacht uitgedrukt nogal onwennig. Anderzijds wordt juist door die chaos en spontaniteit elk optreden van haar iets bijzonders en uniek, zonder een spoor van routine, hatseflats van de hak op de tak, nu dit, en straks zien we wel. Eenmaal op stem is haar muziek werkelijk prachtig. Ergens tussen jazz en blues, het is vooral herkenbaar Dayna Kurtz.  
Gitarist Robert Mache was ook deze tour mee, hij camoufleert het simpele gitaarwerk van Kurtz, die ook een beetje banjo speelt, bij het prachtige You’ll Always Live Inside Me, een nummer dat ze soms doet in samenzang met het publiek (gisteravond wel, de vorige keer niet). Anderzijds werd bij het opstandige Raise the Last Glass gisteravond onze medewerking niet gevraagd, ik kende de tekst nog wel van een vorige keer toen dankzij de cd opname er van te voren flink geoefend moest worden..
Kurtz zong gisteravond voor het eerst waar ik bij was, Take Me In Your Arms – wat een prachtig jazznummer is dat (van het album Secret Canon I uit 2012). Verder veel bekende nummers, allemaal even sterk, Reconsider Me (2013), Love Gets In The Way en I’ll Be A Liar die ook op de live cd uit 2017 staan.

Wie haar wil horen en zien moet even wachten, Rotterdam was haar laatste optreden in ons land maar ze komt ongetwijfeld snel terug. Hier regeert geen Trump, dat vindt ze zo fijn aan dit land.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage