woensdag 22 december 2010

bob dylan radio

ik vind het een pracht van een uitvinding: internetradio. ik bedoel het apparaat waarvan ik tot een paar weken geleden het bestaan niet wist.

deze digibete sukkel dacht zijn kabel abonnement te moeten aanhouden om in de huiskamer ‘gewoon’ naar de radio te kunnen blijven luisteren (dat doet hij vaker dan televisie kijken). maar de digitale televisie aanzetten om vervolgens met slecht geluid naar een paar ranzige popzenders te luisteren (meer biedt kpn niet) beviel hem niet.

het gerommel met een prehistorische fm antenne heeft een week geduurd, toen kon die ook naar zolder: dat was niks. via de computer dan maar, eerst een paar goeie computerboxen kopen voor een beter geluid en een weblijstje maken van favoriete zenders. zo moest het lukken.

kijk, zegt mijn vrouw toen we in de winkel stonden, er bestaan ook internetradio’s. ‘onmogelijk’ (wij staan nooit samen in een winkel). ‘wat is dat dan?’ ‘geen idee.’ ‘internetradio staat er op.’ ‘ hm.’

nu kom ik inderdaad uit de tijd van de draadomroep, maar ik liep wel als een van de eersten in nederland in de trein en bij albert heijn te bellen met een mobiele telefoon zonder draaischijf (niet dat ik daar trots op ben, ik heb blijkbaar iets op gang gebracht, nu haat ik het). het gaat om de vooruitgang, of je de technische ontwikkelingen een beetje bijhoudt.

en dat deed ik: de elektrische typmachine met één regel geheugen waardoor je typfouten meteen zonder typpex kon wissen had ik toen al ingeruild voor een computer (of wat daar voor doorging).

kortom ik vond mezelf een man die vooruit keek, mijn groep wurz was ook een van de eerste theatergezelschappen met een eigen website (ook al weer jaren uit de lucht).

noem het de wet van de remmende voorsprong, ik was alweer tijden in slaap gesukkeld.

internetradio dus. draadloos, zo’n tienduizend zenders wereldwijd, makkelijk op te zoeken en een perfect geluid, de meeste themakanalen klinken honderd keer beter dan al mijn cd’s. alleen bob dylan radio niet.

bob dylan radio?

jawel, vierentwintig uur per dag bob dylan, op je radio

vierentwintig uur per dag bob dylan wie wil daar in godsnaam naar luisteren?

nou eh, ik, en misschien nog een paar mensen..

presenteert bob zelf?

bob heeft niks met die zender te maken. pete freckelton is een grote fan van hem en hij beheert die site vanuit port williams, nova scotia, aan de oostkust van canada.
veel bootlegs, live opnamen en je verzoeknummers worden binnen het half uur gedraaid.

of luister anders naar jazz uit new york, blue grass uit tucson, texas radio uit austin, of kampvuurradio (campfire radio, bestaat echt). maar ook 24/7 abba (luister tien seconden, dan weet je het wel), of radio nostalgie uit frankrijk.

maar het beste alternatief is toch het blues themakanaal van radio 6. alleen goeie muziek, geen nieuws, geen gepraat.

de andere negenduizendnegenhonderdvijftig zenders probeer ik de komende maanden uit..

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage