boze muren in athene

de grieken zijn al jaren boos op iedereen maar vooral op hun regeringen die standaard de schuld krijgen van alles wat er mis is in het land en dat is veel, of eigenlijk alles, behalve het weer. daar wordt dan ook nooit over geklaagd behalve door ons, stomme toeristen. voor het overige deugt er niets, nooit niet, wie er ook regeert. tsipras en zijn coalitie van radicaal links syriza houden het nog redelijk lang vol onder alle weerstand van extreem rechts (chrysi afgi, gouden dageraad) tot extreem links, de anarchisten, en alles wat daar tussen zit. bussen met politie in gevechtsuitrusting, standaard op elke hoek van een grote straat, veel agenten met kogelvrije vesten.

in de anarchistenwijk exarcheia werden tijdens een vorig bezoek nog de plastic tasjes met illegale stencils, verzetsdrukwerk en oproepen tot protest, op de terrassen heimelijk onder de tafel doorgegeven, nu uit men zijn woede vooral in de openbare ruimte. de muren in de wijk exarchia staan vol met woedende kreten (in het veel rijkere kolonaki of het toeristische plaka ben ik dit keer niet geweest). en in het binnenland kom je weinig verkeersborden of wegwijzers tegen die niet zijn volgeschreven.

maar daar wordt dan weer op gereageerd door de muren te (laten) voorzien van iets dat een kunstwerk mag heten, daar blijft iedereen in principe van af. soms is het kunst en protest ineen, soms alleen een stille hint naar een vergeten wereld, even verderop.

'fuck the polis' is duidelijk, maar 'eat meat is fascist' is nieuw voor me.

het is niet helemaal eerlijk maar de mooiste graffiti is te vinden op het terrein van de kunst akademie asfa, op het enorme complex van een voormalige textielfabriek.

de euro ten grave gedragen: no more euro's.

muur asfa, met citaat van che guevara

flatgebouw in piraeus 

'dedicated to the poor and homeless here and around the globe'