ode aan de kaalheid

vanmiddag in een café van een hotel hier aan de maas in rotterdam, vol drinkende russen en filmfestival bezoekers, wat verder niks met dit verhaal te maken heeft,
behalve dat ik me op dat moment herinnerde dat ik dertig jaar geleden voor het laatst een gedichtenbundel in een cafe had zitten lezen, van remco campert (bij hoog en bij laag? huis in antwerpen?) hunkerend naar de vraag jongen wat lees jij daar, maar dat dus terzijde, kreeg ik de nieuwe dichtbundel ‘wasdom’ van hagar peeters cadeau, verpakt in mooi papier.

sinds ik geen deel meer uitmaak van een zwervende troep zuipende vrienden koop ik gedichtenbundels meestal zelf, vanmiddag nog de verzamelde gedichten van armando, weliswaar tweedehands, maar aanwijsbaar ongelezen, ben met dit mooie boek zo te zien de eerste.

ik heb bij eerdere versies van het rotterdamse literatuur programma nur literatur van ernest van der kwast en jorg schellekens hagar peeters zien optreden, dat beviel me wel, maar een boek van haar heb ik nooit gekocht. gewacht tot ik er een kreeg, zeker.

oa vanwege deze ene tekst van haar, ‘ode aan de kaalheid’ (god schiep enkele volmaakte hoofden, de andere bedekte hij met haren).

“Het kale hoofd smeekt:
van boven tot onder en helemaal rondom
wil het worden bedekt

Niet met haren maar met lippen
niet met hoeden maar met zoenen
niet onder helmen maar door handen
zal het de gure wind niet voelen
en niet onder felle zon verbranden.

Tot in lengte van dagen
wil het worden gedragen
en liever op handen
dan op een hals.”

ik had lezend in dat cafe al besloten van hagar peeters te houden, dwz van haar mooie lieve lichte en heldere taal. en vind dat er in overvolle cafe’s temidden van drinkende russen nog veel meer dichtbundels gelezen moeten worden. al was het maar om te laten zien dat dit land weliswaar naar de verdommenis gaat maar sommige dingen domweg niet kunnen veranderen.