remember sandbanks

in een oud verstoft tijdschrift (ik probeer al weken mijn werkkamer op te ruimen) vond ik een ansichtkaart uit canada van lang geleden, mij toegestuurd door larry, uit toronto. een beer van een vent met een imposante baard. ik had hem ontmoet op een reis door ontario. remember sandbanks, stond op de kaart. ik was larry en die trektocht allang vergeten maar ik herinner me ineens onze oeverloze discussies op het strand van lake ontario over het menselijk bestaan dat in europa toch echt anders werd beleefd dan in het pioniersland canada. hij was toen jaloers op mijn europese ogen die keken naar zijn land dat zo weinig met geschiedenis had. volgens hem was ik zo volgestopt met cultuur dat ik blijkbaar de behoefte had aan de leegte van een land dat een honderd jaar oude blokhut al als historisch gebouw beschouwd. bij hem was het precies andersom. hij verlangde naar amsterdam, rome, parijs, waarom verdeed ik mijn tijd in de bossen van ontario. larry, verdomd, hoe zou het met hem gaan. ik google wat, waarom, omdat het kan, binnen een duizendste van een seconde krijg ik antwoord. dat hij studeerde wist ik me te herinneren, maar niet wat; geschiedenis. larry schreef een fors aantal boeken over de historie van ontario, bezocht europa en gaf les aan een universiteit. hij is dood, las ik, vijftien jaar geleden gestorven. ik gooi het tijdschrift weg, en ook de kaart. de herinnering aan sandbanks, lake ontario, houd me nog even bezig. hoe oud was ik, zestien.