in canada

vanmorgen vroeg vertrokken uit calgary, canada, in de richting van de rocky mountains. waar ik uitkom weet ik nog niet, yukon wellicht. dat hangt vooral van het weer af, vandaag in de bergen veel regen, modder op de wegen, natte sneeuw, en halverwege een roadblock vanwege een lawine. dan zit er niks anders op dan om te keren, het hele eind terug te rijden en een andere route te nemen. die is zo'n duizend kilometer langer, dat schiet niet echt op, maar mooi is het wel. over drie weken moet ik terug in calgary zijn.

langs de lijn

zaterdagmiddag weer eens ouderwets langs de lijn voor een wedstrijd van sjaak, spelend bij linkermaasoever, tegen zijn oude club spartaan '20. mooi weer, met af en toe redelijk voetbal. 1-2, winst voor linkermaasoever die daarmee hun koppositie verstevigen. commentaar van sjaak: die gele kaart sloeg nergens op, ik vroeg de scheids alleen maar waar ie mee bezig was.

seppe

mijn vader viert zijn verjaardag op het vliegveldje van seppe, met iedereen van de familie die daar bij kan zijn, onder anderen zijn tien kinderen..

avant-garde in drachten

afgelopen zondag de première van de theatermarathon herakles bij toneelgroep de appel. mijn werk aan de voorstelling zit er op. alleen af en toe nog naar een school, een lesuur lang praten over herakles, om de leerlingen op de voorstelling voor te bereiden.

nu eerst een paar dagen in friesland voor ik aan een volgend project begin.



in museum drachten een mooie expositie van het werk van de broers thijs en evert rinsema, schoenmakers uit drachten, begin vorige eeuw. het schoenmaken deden ze met plezier, maar het was ze niet genoeg. thijs rinsema ging tekenen en schilderen, broer evert krabbelde tijdens de lange dagen in de schoenmakerij zijn denkbeelden in een schriftje. zijn volzinnen staan op de muren van het museum, een voormalig franciskaner klooster, tussen de prachtige (zelf) portretten, dadaïstische collages, kubistische èn naturalistische stillevens (zijn latere werk) van broer thijs.

drachten zelf is natuurlijk weerzinwekkend, met veel nieuwbouw uit de jaren zestig van de vorige eeuw tot nu, alles even gruwelijk moedeloos makend ontzettend lelijk, maar het werk van de broers rinsema is een bezoek waard. nog te zien tot half april.