ode aan de kaalheid

vanmiddag in een café van een hotel hier aan de maas in rotterdam, vol drinkende russen en filmfestival bezoekers, wat verder niks met dit verhaal te maken heeft,
behalve dat ik me op dat moment herinnerde dat ik dertig jaar geleden voor het laatst een gedichtenbundel in een cafe had zitten lezen, van remco campert (bij hoog en bij laag? huis in antwerpen?) hunkerend naar de vraag jongen wat lees jij daar, maar dat dus terzijde, kreeg ik de nieuwe dichtbundel ‘wasdom’ van hagar peeters cadeau, verpakt in mooi papier.

sinds ik geen deel meer uitmaak van een zwervende troep zuipende vrienden koop ik gedichtenbundels meestal zelf, vanmiddag nog de verzamelde gedichten van armando, weliswaar tweedehands, maar aanwijsbaar ongelezen, ben met dit mooie boek zo te zien de eerste.

ik heb bij eerdere versies van het rotterdamse literatuur programma nur literatur van ernest van der kwast en jorg schellekens hagar peeters zien optreden, dat beviel me wel, maar een boek van haar heb ik nooit gekocht. gewacht tot ik er een kreeg, zeker.

oa vanwege deze ene tekst van haar, ‘ode aan de kaalheid’ (god schiep enkele volmaakte hoofden, de andere bedekte hij met haren).

“Het kale hoofd smeekt:
van boven tot onder en helemaal rondom
wil het worden bedekt

Niet met haren maar met lippen
niet met hoeden maar met zoenen
niet onder helmen maar door handen
zal het de gure wind niet voelen
en niet onder felle zon verbranden.

Tot in lengte van dagen
wil het worden gedragen
en liever op handen
dan op een hals.”

ik had lezend in dat cafe al besloten van hagar peeters te houden, dwz van haar mooie lieve lichte en heldere taal. en vind dat er in overvolle cafe’s temidden van drinkende russen nog veel meer dichtbundels gelezen moeten worden. al was het maar om te laten zien dat dit land weliswaar naar de verdommenis gaat maar sommige dingen domweg niet kunnen veranderen.

blind boys of alabama

de gospel veteranen van the blind boys of alabama waren drie dagen in nederland. afgelopen avond heb ik ze kunnen zien in het paard in den haag. een ruim anderhalf uur durend fantastisch swingend concert waar jimmy carter, een van de blind boys van het eerste uur , nog altijd de show steelt. ver in de zeventig maar ongelofelijk vitaal, laat zijn stem klinken als een saxofoon solo, zijn specialiteit.

give me soul, rhythm & blues, het was geweldig. wil ook meteen weer naar new orleans. de blind boys hebben daar in 2009 hun cd 'down in new orleans' opgenomen, vanavond speelden ze daar enkele nummers van.

zie you tube voor hun beroemde optredens met lou reed, solomon burke, bij obama, letterman, etc. wie ze nog live wilt zien moet morgen naar munchen, duitsland.

wooden heart

de amsterdamse band bayou mosquitos timmert al een tijd aan de weg, recente radio optredens maken ze eindelijk bij een groter publiek bekend. van hun laatste cd delta darlings, ook al weer drie jaar oud, koos ik het nummer ‘als je ooit’ tot favoriet. eenvoudige pure blues, solo gitaar en twee zingende mannen. waarvan een brabander, dat dan weer wel.

vooraf: wooden heart is een nummer van elvis presley uit zijn musical film GI Blues (can't you see I love you, please don't break my heart in two, that's not hard to do, 'cause I don't have a wooden heart)

de tekst van ‘als je ooit’ is zoiets als:

de radio speelt wooden heart / ik heb al liedjes opgespaard / voor ooit / je weet maar nooit/

mijn whiskyglas is halfvol/ maar ooit dan stop ik helemaal/ ooit / als ge ooit/

als je ooit nog eens terugkomt / als je ooit een hart van spijt / als je ooit terug bij mij komt / moet je weten / mij raak je niet meer kwijt /

mijn achterdeur is niet op slot/ dat ik hem openlaat/ voor ooit/ als je ooit/

dan doe ik al onze kleren uit/ ik wil alleen maar huid op huid/ ooit/ als ge ooit

als je ooit nog eens terug komt/ als je ooit een hart van spijt/ als je ooit terug bij mij komt/
moet je weten/ mij raak je niet meer kwijt/ moet je weten/ mij raak je nooit meer kwijt

voor iedereen die zich afvraagt waar heeft ie het over, dit prachtige nummer is op itunes te koop voor iets minder dan een euro.

dakar musique punt com

kies voor afrika op je internetradio, selecteer senegal en stem af op dakar musique. vroeger hadden we in rotterdam het dunya festival, het lijkt erop. met dit verschil dat op de dakar internet zender alle groten langs komen. weinig reclame, dat scheelt ook.

ajax

als ajax op zondagvoormiddag opnieuw van utrecht verliest hoef ik geen tv meer te kijken. commentaren, journaals, oeverloos nabespreken. allemaal hoeren betaald voor wat ze zeggen. wil het niet weten, niks van horen laat maar gaan. leuk quootje dan? nou eentje: jongens we moeten nog veel leren.

the bride of frankenstein

vanavond de “eenmalige exclusieve vertoning” van de historische film ‘the bride of frankenstein’ (1935) gezien in de doelen in rotterdam.

het rotterdams philharmonisch orkest speelde onder leiding van hollywood dirigent richard kaufmann de complete partituur van franz waxman live terwijl de film op een groot scherm achter het orkest werd gedraaid. een belevenis, zonder meer.

ik ken de filmmuziek van franz waxman vooral van peyton place, de amerikaanse film en tv serie over het wel en wee in het gelijknamige stadje in new england. ik heb daar jaren geleden een voorstelling over gemaakt in een eigen adaptatie van het boek van grace metalious. in de voorstelling kwam ook de score van waxman ruim aan bod. heerlijke zwijmelmuziek, pure romantiek dat peyton place thema.

de filmmuziek voor de film ‘the bride of frankenstein’ is eigenlijk op een zelfde manier opgebouwd rond een terugkerend thema dat je steeds in een andere toonsoort of bezetting hoort langskomen. ook hier veel violen afgewisseld met scheurend koper en knallend slagwerk.

ik heb met een schuin oog naar de film gekeken maar meer nog naar de dirigent en orkest dat dankzij de partituur van waxman regelmatig flink mocht uitpakken. meende zelfs een hammondorgel of iets soortgelijks te horen langskomen maar ik kan me vergissen.

wie ooit het idee heeft geopperd om filmvertoningen weer van live muziek te voorzien weet ik niet, briljant is het zeker. er blijkt genoeg publiek voor te zijn. ik doe mee. een paar weken terug motorkruiser potemkin, nu deze frankenstein film, prachtig.

champagne

evermotel, laon, frankrijk. een paar dozen champagne in de achterbak van de auto, een paar flessen op de kamer. buiten roken. voor de rest gaat het me (weer)goed.