zondag 22 april 2018

Tony Vega Band in Rotterdam

De Tony Vega Band uit Houston, Texas, stond vanavond voor zo'n 25 man in bluessociëteit L'Esprit in Rotterdam IJsselmonde fantastische rockin texas blues te spelen. De drie zeer ervaren bluesmannen uit Houston (ze hebben in vijftien jaar tijd zeven albums gemaakt) leken me zwaar verdwaald in die blueskeet in IJsselmonde. Of juist niet, denk je dan, het blues hok van L'Esprit is wel een serieuze verzamelplaats voor echte bluesliefhebbers. Tony Vega speelt met zijn band strakke blues, hier en daar wat rock tussendoor en een opvallende cover van Steve Miller's Jet Airliner (staat ook op hun album Then & Now uit 2006).

 
Voor het altijd kritische publiek van L'Esprit bleek de setlist van de mannen niet toereikend- na krap anderhalf uur waren ze door hun gerepeteerde nummers heen, maar 'we' wilden graag meer; dat werden twee toegiften uit het vroege repertoire. Enfin, ik had een blues top avond. Benieuwd of we Tony nog terugzien, in Rotterdam of elders.

zaterdag 21 april 2018

Jannis Kounellis in Palazzo Riso, Palermo

Bij een bezoek aan het museum voor hedendaagse kunst in Palermo, gevestigd in het prachtige Palazzo Riso, wacht op de zolder een aardige verrassing. Misschien wel het mooiste van wat het Palazzo te bieden heeft: een prachtige, niet afgebouwde, bewust niet afgewerkte, onaffe zolderruimte, een enorme zaal, waar een installatie hangt van de Grieks-Romeinse kunstenaar Jannis Kounellis. In twee rijen hangen kasten aan het plafond, in alles soorten, maten en kleuren, die allemaal hun eigen verhaal hebben, de huizen waar ze vandaan komen, de eigenaars die ze hebben gebruikt, sommige deuren hangen open, geven hun leegte prijs, de andere kasten blijven angstvallig dichtgeklapt om niet te verliezen wat ze daarbinnen vasthouden, denk ik dan. 
 De installatie Senza Titolo van Kounellis was eerder te zien in het Palazzo Riso, in 2008, op de 2e verdieping. Daarvòòr had Kounellis het idee voor deze installatie in 1993 al eens gerealiseerd, in het Albergo dei Poveri in Palermo. Dat zal niet toevallig zijn geweest, Kounellis werd gezien als een belangrijke vertegenwoordiger van de Arte Povera, die veel gebruik maakt van alledaagse producten en materialen. En nu heeft de installatie op de zolder van het Palazzo zijn definitieve bestemming gevonden. Een prachtig decor voor dit bijzondere werk. En een schitterende hommage aan de vorig jaar overleden Grieks-Romeinse kunstenaar.







De installatie van Kounellis kleurt de ruimte, stuurt het verhaal, bepaalt de blik van de kijker op het werk dat in diezelfde zaal wordt geëxposeerd. Daar is ongetwijfeld over nagedacht, ik vond het werk van de Italiaanse schilder Enrico Robusti (Parma, 1956) er wonderwel goed bij passen. Robusti schildert prachtige portretten, uitvergrote, theatrale karakters die iets weg hebben van de verwrongen types van Otto Dix. Daarmee doe ik de man ongetwijfeld te kort, of de vergelijking ligt zo voor de hand dat hij er moe van wordt, hoe dan ook, hieronder een paar foto's van zijn schilderijen. Enrico Robusti is voor zover ik weet alleen in 2012 in Nederland te zien geweest, bij Morren galeries, in Utrecht. Zijn werken hebben titels als Nessuno invita a ballare la signora del pavone spiumato of Ecco! Per magia anche noi abbiamo partorito il nostro coniglietto bianco. Maar soms ook gewoon L'incubo di Gaia. Klik op de foto's voor een groter beeld.















werk van Enrico Robusti, gefotografeerd tijdens de expositie in Museo Riso, Palermo, april 2018 





vrijdag 20 april 2018

Andrea Di Marco in Palermo

Er zijn in Palermo twee musea die aan moderne kunst doen, Galleria D' Arte Moderna en het Museo Riso. Het GAM hangt helemaal vol met onnozele figuratieve kunst uit de 19e eeuw waar ik niks mee heb, maar net voor ik de moed wil opgeven kom ik op de bovenste verdieping toch nog wat moois tegen uit begin vorige eeuw, werk van de Italiaanse kunstenaars Giacomo Grosso, Renato Guttuso, Mario Sironi, Ettore Tito en Cagnaccio di San Pietro. Klik op de foto's voor een grotere afbeelding.

Renato Guttuso, autoritratto (1936)
Nudo (1960) Renato Guttuso
Sorpresa (1926) Giacomo Grosso (fragment)
Amore e le Parche (1909) Ettore Tito (fragment)
Naufgrahi (1934) Cagnaccio di San Pietro (fragment)

Het Museo Riso toont hedendaagse kunst, vooral werk van de Siciliaanse kunstenaar Andrea Di Marco, een in Italië toonaangevende moderne kunstenaar. Di Marco is jong overleden, hij was 42 toen hij stierf in 2012. Op 2 november, dezelfde datum als Pasolini 37 jaar daarvoor, maar Di Marco stierf plotseling aan een allergie en niet door moord.. Hoe dan ook, geen nieuwe Di Marco's meer. 
Ik werd in Palazzo Riso onmiddellijk fan van zijn werk al zal ik het met de foto's moeten doen; hoewel hij op het punt stond door te breken (met exposities in Milaan (PAC) en Venetië (Biënnale) komen zijn schilderijen nauwelijks zijn geboortestad Palermo (waar hij ook is overleden) uit. Mocht dat wel gebeuren: gaat dat zien, een expositie van het werk van Andrea Di Marco is een bezoek zeker waard. 
Elephant (2008)
Imperio ciclico (2009)
Condom terrone (2001)
Big Boy (2008)
Quinta (2011)
Camp (2012)
Apecassa (2005)
Radar (2012)

Sicilië: Graffiti in Palermo, Agrigento & Catania

Als je ze niet kunt verslaan, kun je maar beter met ze samenwerken- overal in Europa geven ondernemers in de grote steden graffitikunstenaars de gelegenheid om de muren en rolluiken van hun handel te beschilderen, daarbij handig gebruikmakend van de ongeschreven regel dat graffitikunstenaars elkaars werk met rust laten: beter een goed georganiseerd stuk Street Art op de muur van je bedrijf dan een oerwoud aan anonieme tags, want die chaos schrikt de klanten en toeristen alleen maar af. Klik op de foto's voor een grotere afbeelding.
Clean Your Mind - parking ibis hotel, Palermo
parking ibis hotel, Palermo
Ik verwachtte het niet, maar ook op Sicilië, dat ik dankzij een eerder bezoek toch vooral associeer met chaos en anarchie, worden afspraken gemaakt tussen ondernemers en de voorheen anarchistische straatkunstenaars. En het werkt: de gecontroleerde straatkunst blijft 'schoon'.
parking ibis hotel, Palermo
via Neve, Agrigento
Een hotelketen in Palermo organiseerde een paar jaar terug een 'straatkunst event' en het resultaat staat nog steeds, onaangetast op de muren van de parkeerplaats. In Agrigento lieten de ondernemers in de Via Neve hun rolluiken, muren en trappen beschilderen, en heten de toeristen welkom in hun 'street art'. In de oude haven van Catania heeft een ondernemer zijn silo's laten beschilderen, het ziet er prachtig uit.
oude haven, Catania
oude haven, Catania
oude haven, Catania
via Neve, Agrigento
via Neve, Agrigento

de meest originele schildering vind ik de op Andy Warhol geïnspireerde Artist Ego Soup van VladyArtThis is Art! staat er voor de zekerheid bij. Humor op grote schaal, op een oud industrieterrein. Mooi gedaan (zie op internet de Huffington post blog Art Silos Rise In The Harbour of Catania van Jaime Rojo en Steven Harrington van 4 mei 2016 waarin dit kunstproject uitvoerig wordt beschreven).
Artist Ego Soup, oude haven Catania
oude haven Catania
een handige eigenaar van een toeristenhostel in de binnenstad van Catania heeft een paar graffitischrijvers de muren van zijn café tent laten bespuiten, de engelsen en amerikanen drinken daar exclusieve bieren en slechte wijn, voor veel te veel geld, en zijn onder de indruk. Het ziet er misschien erg alternatief uit, maar de ziel en de passie ontbreekt, dan wordt het al snel irritant. 
Catania 
Catania
Hieronder nog zo wat straatkunst, uit Palermo, Agrigento en Catania, soms georganiseerd, soms 'wild' - kijk zelf of je het verschil ziet..