woensdag 30 juni 2010

friesland




jongens, we missen de kans van ons leven. we hadden drie dagen opgesloten kunnen zitten op het schiereiland katendrecht, zonder een kant op te kunnen. drie dagen veilig in handen van de voorzorgmaffia die alle toegangswegen afsluit en er streng op toe ziet dat er niemand meer in of uit kan. het circus tour de france komt langs en daar is geen ontkomen aan. tenzij je net op tijd maakt dat je wegkomt. naar de leegte, bijvoorbeeld. de lucht, de ruimte en het gras van friesland. met zwembad. ook dat nog.

donderdag 17 juni 2010

geslaagd!



en nu mag de vlag uit, jan is geslaagd voor zijn eindexamen gymnasium. gefeliciteerd!

maandag 14 juni 2010

MVP



na een abrupt afgebroken voetbal carrière (osgood-schlatter) met als dieptepunt een gebroken knie en maanden revalideren, nu dan een mooi afscheid van de basketbalclub rotterdam-zuid als Meest Waardevolle Speler seizoen 2009/2010. jan, gefeliciteerd.

weg met de kunst

wie het afgelopen seizoen toneelgroep de appel een beetje heeft gevolgd zal ongetwijfeld de uitverkochte reeks voorstellingen van de tuin van holland zijn opgevallen. en hoewel mijn eigen regie van een van de drieluikvoorstellingen de bank en kredietcrisis tot onderwerp heeft, waar elke avond hartelijk om werd gelachen, leek de crisis zelf het gezelschap niet te raken. als het aan het nieuwe college van b&w van den haag ligt wordt dat vanaf komend seizoen allemaal anders. dan moet de appel 7% van haar budget, omgerekend bijna anderhalve ton, inleveren. en dat is nog maar het begin, in de jaren daarna zal dat percentage alleen maar oplopen. wat dat voor een relatief klein gezelschap als de appel betekent laat zich raden. en zo zie je dat de pvv helemaal niet hoeft te regeren om haar programmapunt 'weg met de kunst' uitgevoerd te krijgen. ondertussen werk ik thuis achter de computer toch voorlopig maar even door aan het nieuwe marathonproject dat in 2012 moet uitkomen. er spookte vanmorgen wel een nieuwe werktitel door mijn hoofd: herakles uitgekleed.

i demoni

gisteren een lang theaterseizoen mooi afgesloten met een bezoek aan i demoni, een uitvoerige toneelbewerking van de roman van dostojewski die de duitse regisseur peter stein vorig jaar met een groep italiaanse acteurs op zijn eigen landgoed in de buurt van rome heeft gemaakt. om elf uur 's ochtends kwam grigoreiev op, ging achter de piano zitten en begon te vertellen. zeven delen later, het was inmiddels half elf in de avond, stak diezelfde grigoreiev op een toneel vol doden nog even zijn hoofd om de hoek voor een 'dames en heren, nog een laatste woord'.

ik weet inmiddels wel na tantalus, odysseus en de tuin bij de appel hoe het is om aan zo'n enorm ding te werken en hoe een acteur zo'n marathonvoorstelling beleeft, maar als toeschouwer had ik dat nog nooit ervaren. ik vroeg me bij de appel wel eens af waarom al die mensen zo lang binnen willen zitten om een hele dag naar toneel te kijken, maar het is eigenlijk heel simpel. een verhaal dat aanstekelijk wordt verteld, wil je blijven volgen. en eenmaal over de helft begint er nog iets anders mee te spelen, dan wil je ook niet meer afhaken, omdat je de band met de voorstelling, het verhaal en de acteurs niet wilt verbreken vanwege een plotseling opkomende vermoeidheid, bijvoorbeeld door een teveel aan drank de vorige avond. of iets anders stompzinnigs. want dat doet er na een paar uur allemaal niet meer toe.

i demoni is een prachtige voorstelling, wie hem nog wil zien moet naar napels, ravenna of athene. new york is al maanden uitverkocht. daar kosten de kaarten overigens bijna tien keer zoveel als deze holland festival voorstelling in het transformatorhuis in amsterdam. dat merkwaardig genoeg slechts voor de helft was gevuld. wie spijt heeft i demoni te hebben gemist kan op de site van idemoni punt org de video's van de 'making of' bekijken.

Ionesco in Haarlem




afgelopen zaterdagavond speelde de stoelen van ionesco, de voorstelling die ik met hans en barbara heb gemaakt, in een uitverkochte kleine zaal van de toneelschuur in haarlem. met na afloop een kleine wurz reunie. leuk om ze na jaren weer terug te zien.