donderdag 19 september 2019

Street Art in Rotterdam Zuid

Dankzij de tweede editie van het pow!wow! streetart festival afgelopen zondag is Feijenoord hier in Rotterdam Zuid weer een paar fraaie muurschilderingen rijker. Ik maakte een kleine mural tour door de wijk.
woes
smug & telmomiel
Jaba
Dodici Art
Nina Falkhoff
Audrey Dourone
Rumbl
Said Kinos
Murmure

In de tweebosbuurt, waar flink wordt gesloopt, kwam ik deze muurschildering tegen, had verder niets met het streetart festival te maken maar ik vind 'm wel goed.


hieronder nog een paar foto's van de Rotterdamse murals, in detail of juist met omgeving er bij. 








maandag 9 september 2019

Marcus Miller in Parijs


Op een warme donderdagavond, eind augustus, trad de Amerikaanse jazz bassist, saxofonist en producer Marcus Miller op in een uitverkochte, bloedhete Grande Halle de la Villette, de omgebouwde oude veemarkthal in het gelijknamige park in het 19e arrondissement in Parijs.
Marcus Miller met band, tijdens Jazz a la Villette 
In het ‘voorprogramma’ van deze avond (zo werd dat niet gebracht, maar het voelde wel zo) Tigre d’eau douce, een jazzformatie rond tenorsaxofonist Laurent Bardainne, en het piepjonge Engelse jazzcollectief rond drummer Jake Long, Maisha. Vooral die laatste band maakte veel indruk, met de piepjonge saxofoniste Nubya Garcia als stralend en energiek middelpunt. Ik ben al jaren niet meer op NSJ geweest, vanwege de beroerde logistiek en een angstwekkend teveel aan bezoekers, anders had ik ze eerder kunnen zien- dat geldt ook voor Marcus Miller, die al jaren naar Rotterdam komt.
Marcus Miller in parc de la Villette
Eenmaal op het podium was Miller niet te stoppen, swingende nummers, met heel veel ruimte voor de andere vier bandleden (trompet, saxofoon, keyboards en drums, Miller speelt basgitaar en bassaxofoon) afgewisseld met het soort freestyle gepriegel waar ik geen fan van ben, maar enfin, indrukwekkend was het wel, Miller is een feestbeest die een grote zaal kan bespelen, met zijn bassaxofoon steelt ie de show, die voor hem niet lang genoeg kan duren, wat een energie. Ik heb zijn  toegift zelfs moeten skippen, uit vrees de laatste tram te missen (had niet gehoeven, die rijdt in Parijs langer door dan we in Rotterdam gewend zijn).
la Géode, Parc de la Villette 
Parc de la Villette, het grootste park van Parijs, blijkt een trekpleister voor jonge Parijze gezinnen. Er wordt gewandeld, gefietst, gegeten en gedanst. Er is een erg populair pretpark voor jonge gezinnen en een bamboebos voor de talloze hangjongeren die allemaal hun eigen bluetooth luidspreker box op maximaal volume bij zich hebben. 
Verder ligt er in het park ook een beetje flauw kunstwerk van Claes Oldenburg en Coosje van Bruggen uit 1990, Buried Bicycle, enorme onderdelen van een fiets suggereren dat er onder de grond een mega groot rijwiel begraven moet liggen. 


               la Bicyclette ensevelie (Buried Bicycle) Parc de la Villette Claes Oldenburg & Coosje van Bruggen, 1990
Voor dat kunstwerk hoef je er niet heen, maar het door Bernard Tschumi ontworpen park, met de oorspronkelijke slachterij gebouwen en veemarkt, en de aangrenzende imposante concertzaal van de Philharmonie de Paris is de moeite waard. 

Deze keer weinig museumbezoek, de meeste exposities waren net afgelopen. Dan maar naar Musée Rodin, de meest overschatte beeldhouwer ooit. Enfin, het herenhuis en de tuin zijn wel mooi, jammer dat er van die lelijke beelden in staan. 
 Musée Rodin
markt in rue d'Aligre 
Groenten en vis gekocht op mijn favoriete markt in rue d'Aligre in het 12e arrondissement..

Verder nog zo wat rond gefietst, het was mooi weer, nietwaar, dan lijkt Parijs heel vriendelijk.
Parc André Citroën (15e arr)
Parc André Citroën
Chateau de Vincennes, de koninklijke burcht, in het 12e arr 
'Love Hotel' - graffiti in Parijs