Alle Dagen Kermis in Rotterdam, de laatste

de acteurs in de kleedkamer van de studio, afgelopen vrijdagavond, in Rotterdam

Afgelopen vrijdagavond speelde de allerlaatste voorstelling van Alle Dagen Kermis, in een uitverkochte studio de Bakkerij aan de Bergweg in Rotterdam. Geweldige reacties gehad, ben er erg blij mee. Zoals een toeschouwer mij later schreef: ‘een mooi verhaal, vertederend, sensueel, droevig, hoopvol. En ook nog gelachen’. Dat deden er meer, het was een gedenkwaardige avond. Door de prachtige voorstelling natuurlijk, en door het enthousiaste publiek, voor een deel oud-leerlingen van mij, dankzij Ernest van der Kwast die hen via een bericht op facebook had opgetrommeld, sommigen had ik in geen 25 jaar gezien.  

Een mooi afscheid, voor Isabella Chapel, als actrice, ze emigreert volgende maand naar Frankrijk, en voor mij, als toneelregisseur, Alle Dagen Kermis was mijn laatste toneelregie.

Begrijp me goed, ik heb met plezier aan deze fijne, leuke en mooie voorstelling gewerkt, maar alle repetitiedagen in die gruwelijke file terug naar huis, ik moet dat niet meer willen, ik werd er gek van. 

Zeg nooit nooit, ik weet het, prompt vroegen twee oud-leerlingen of ik dan wel ‘iets’ met hen wilde maken, in Rotterdam, er was in dat geval immers geen sprake van file rijden? 

‘Ja lekker, bijdehand’, zou Frans zeggen, het personage uit Alle Dagen Kermis- ik zal er over nadenken, heb ik gezegd.

Maar het is waar dat de kunstpodia in Nederland nog niet helemaal van mij zijn verlost, dit voorjaar regisseer ik Mancha Mancha, een kleine opera, dat wil zeggen, voor zover we de zangers en muzikanten op hetzelfde moment op dezelfde plek bij elkaar kunnen krijgen, tijdens de operadagen in de Rotterdamse Doelen. Het libretto is van Ernest van der Kwast en mijzelf, de (wereld)première is 24 mei in de Doelen. Daarover later meer.