woensdag 15 juni 2011

heijplaat







op de brommer naar heijplaat voor het kunstproject the one & the many.

het havenbedrijf, volgens mij de enige dienst in rotterdam die nog geld heeft, stelt museum boymans in de gelegenheid elke zomer (tenminste tot en met 2014) een kunstenaar uit te nodigen om iets te doen in de onderzeebootloods op het voormalig rdm terrein.

deze zomer is dat het werk van het scandinavische kunstenaars duo elmgreen & dragset, dat nog tot september te zien is. hun installatie deed me nog het meest denken aan een filmset voor een surrealistische film die zich ergens in het voormalig oostblok afspeelt. alleen geen felle lampen, maar straatlantaarns die een zwak grauw licht verspreiden. ook geen camera’s, dat zijn wij, publiek. we mogen, lopend door de installatie, van het duo elmgreen & dragset ons eigen verhaal maken.

in het hyperrealistisch openbaar toilet, niet voor werkelijk gebruik geschikt, hangt een condoom apparaat; er zijn twee keuzes: ‘one’ voor een euro, of ‘many’, ook voor een euro. het maakt niet uit, the one of the many, de enkeling of de massa.

in de hal staat een grijze oostblokflat waar we bij sommige bewoners naar binnen kunnen kijken. elk interieur dat we zien is dieptreurig en geestig tegelijk.
wie daar woont mogen we raden, het zou de nachtwaker kunnen zijn, de reuzenrad exploitant, de mannelijke hoer, de autosloper of de tienermoeder, die daar in die naargeestige wereld als schaduwen rondschuiven.

het zijn acteurs, ze spelen hun rol onnadrukkelijk. tijdens ons bezoek barstte alleen de tienermoeder af en toe uit in een hysterisch telefoongesprek.
volgens de brochure heeft elke ronddolende ziel zo zijn of haar eigen moment.

we worden uitgenodigd om vooral nog een keer te komen, elke keer is het weer anders. ik raad het iedereen aan. vergeet niet op de terugweg in het dorp heijplaat café courzand aan te doen waar het heel goed bier drinken is, met mooi en goed eten. let op, alleen doordeweek geopend.

maandag 13 juni 2011

brussel



was in brussel zaterdagavond, de kvs organiseerde haar fête de saison ’11 – ’12. in nederland doen we dat in augustus of september, hier luidt men er de zomerpauze mee in.

de presentatie van de achttien theatermakers die het komend seizoen in de kvs hun werk zullen laten zien ontroerde me. op krap anderhalf uur treinen van rotterdam mag hier in brussel nog worden gedroomd en getwijfeld. hier is de verbeelding geen verdacht gemaakt begrip, geen voeding voor rancune. ze hebben hier dan ook nog nooit van rutte of zijlstra gehoord, de kunsthatende vvdhufters die nu in nederland de dienst uit maken.

de electro soucous band s.w.a.n. met frontman david bovée sloot de avond af. ik kende ze niet, wist eerlijk gezegd ook niet dat soucous staat voor een fel ritmisch opzwepende muziekstijl uit congo.

bovée toerde met zijn band eerder door marokko, brazilië, congo en noordcanada, maakte al acht albums en won een bbc world music award. okee, ik zal eens wat vaker naar belgische bands luisteren.

s.w.a.n. werd aangekondigd als onweerstaanbaar dansant en heerlijk brutaal maar altijd hartelijk. geen woord van gelogen. ‘kom dichter mensen, we hebben er speciaal voor onder de douche gestaan’. ze speelden anderhalf uur op het plein achter de kvs bol de pannen van het dak.