maandag 30 juli 2012

seattle

de reis naar de westkust van de vs eindigt in seattle, stad van boeing, microsoft en the seattle mariners. van die drie heb ik alleen de honkballers aan het werk gezien, op een heerlijke zondagmiddag. en ze wonnen, dit keer.


in het stadspark van seattle trekt het experience music project van frank gehry de aandacht. in chicago staat een prachtig openluchttheater van dezelfde architect.


slapen doe ik niet in seattle, maar een uur rijden verderop, in north bend. het dorpje blijkt ooit het dekor te zijn geweest van de tvserie twin peaks. dankzij special fbi agent cooper begin ik elke dag met een damn fine cup of coffee. de waterval die ik herkende uit de serie stroomt in het naburige snoqualmie.


voor meer foto's van deze geweldige reis door illinois, iowa, south dakota, wyoming, montana, idaho, oregon en washington zie picasa. dinsdag rij ik naar het noorden, naar canada.


zondag 22 juli 2012

yellowstone


geisers, borrelende modderputten, honderden meters hoge watervallen, versteende bomen, stille meren en hier en daar een eenzame elk of een buffalo; de beren en wolven laten zich in de zomer niet zien, teveel mensen, teveel herrie. in yellowstone national park is het filerijden. in prachtig landschap, dat dan weer wel.

donderdag 12 juli 2012

chicago


ik heb drie dagen uitgetrokken om deze stad (voor een tweede keer) te bezoeken maar het lijken er opnieuw te weinig, zoveel als hier te zien is. en soms gewoon teveel, zoals in het art institute van chicago, een gigantisch grote schatkamer tot de nok gevuld met een fenomenaal mooie collectie amerikaanse en europese kunst. prachtig, boeiend, schitterend. zoals het doorkruisen van chicago opnieuw een geweldige ervaring is. ik kijk letterlijk m'n ogen uit.






zondag 1 juli 2012

sarkis


met de aqualiner ben ik in tien minuten van katendrecht naar heijplaat; in de onderzeebootloods op het vroegere rdm terrein is daar deze zomer de installatie 'ballads' van de armeense kunstenaar sarkis te zien. je kunt er rondrijden op een met veren beplakte fiets terwijl ondertussen het carillon speelt; een muziekstuk van john cage, de ademtocht van een walvis, of zoiets. ik vond het wel grappig. te zien tot eind september.


'ballads: fietsen op een wolk, luisteren naar de walvissen'



het bezoek aan de installatie van sarkis is volgens de kunstenaar pas echt voltooid wanneer je ook iets van jezelf achterlaat, een 'dierbaar kleinood'; gelukkig heb ik altijd een tas vol dierbare kleinoden bij me, speciaal voor dit soort verzoeken. ik geef graag iets weg.