maandag 28 augustus 2017

de voormalige ferro fabriek in rotterdam

aan de benjamin franklinstraat in rotterdam wacht de voormalige chemische fabriek ferro holland op de volgende bestemming.
sinds de sluiting zo'n tien jaar geleden (er werd emaille gemaakt) is het complex gebruikt als danslocatie (scapino, connie janssen danst), voor een paar hippe dansfeesten die de locatie mochten testen en als werkplaats voor de wagens van het zomercarnaval.

dat was een maand of wat geleden, het complex is nu in gebruik als opslag van pallets, eikenhout en nog zo wat, in afwachting van de nieuwe bestemming, naar verluidt wordt het alsnog een zalencomplex voor evenementen en dansfeesten (nadat een eerder soortgelijk plan was afgeschoten).

na een tip (vanwege mijn interesse voor afgetrapte ruimtes vol graffiti, in oude fabriekshallen, zoals het asfa in athene) mocht ik vandaag het complex bezoeken en werd niet teleurgesteld. hier en daar duikt ook bokito op, met de beker #feyenoord.


















  









maandag 14 augustus 2017

piotr uklanski in athene en kassel


in het emst in athene werd tijdens de documenta14 werk van piotr uklanski getoond, het viel onmiddellijk op door kleur, grootte en thema; hitler ten voeten uit in een stijl die sterk aan het werk van leni riefenstahl doet denken, wat volgens de makers ook de bedoeling is, zij was de inspiratiebron voor het trio kunstenaars.


'the greek way' heet de serie, gemaakt door piotr uklanski in samenwerking met het kunstenaarsduo mcdermott  & mccough, de amerikaanse evenknie van gilbert & george.  de titel lijkt me een verwijzing naar de in de griekse klassieke oudheid tamelijk gebruikelijke homoseksualiteit onder de heersers en helden, de ondertitel is 'the lust that came from nothing' wat behoorlijk cynisch is want het gaat hier niet om lust in de (griekse) betekenis maar om de moord op de homoseksuelen tijdens het naziregime in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw, daar verwijzen de data naar die met hanenpoten op de werken zijn geschreven.


in de pers wordt het werk van uklanski bijna nooit 1 op 1 afgedrukt, maar vaak via een wide-shot van het werk in de zaal van het museum, liefst met een toeschouwer erbij, om te voorkomen dat het op nazi-propaganda lijkt, door het zonder de context van een museum, op de sociale media los te laten.



op de documenta14 in kassel herkende ik meteen het werk van dezelfde kunstenaar in de neue galerie, een enorme fotowand met de portretfoto's van alle bekende nazikopstukken, alleen door het portret van hitler staat een kruis. het werk met de titel 'real nazis' is intimiderend groot, en ik had de neiging om te kijken hoeveel van die tronies ik kon thuisbrengen, dat viel tegen.



nazikoppen, van plint tot plafond, over zo'n vijftien meter, tijdens mijn bezoek werd die tamelijk intimiderende werking geheel teniet gedaan door drie kunstmutsen op hoge hakken die pal vòòr dit werk een reuzegezellige samenspraak hielden, er kwam geen eind aan, ik moest nog lang wachten voor ik een kunstmuts-vrije foto kon maken. achteraf spijt natuurlijk, ik had hèn op de foto moeten zetten.

die amerikanen mcdermott & mccough zijn overigens een stel interessante gasten, zie voor hun duo werk en bio hun eigen site. dat ik nog nooit van ze heb gehoord ligt ongetwijfeld aan mij.























maandag 7 augustus 2017

documenta14: en nog zo wat

hieronder nog een selectie van geëxposeerd werk op de documenta14 in kassel

 'real nazi's' piotr uklanski (fragment)
                                                      'real nazi's' piotr uklanski (fragment)

'Tür zur Bibliothek' - h. gojowczyk

werk van rebecca quaytman

werk van lorenza böttner 

'la sombra' van regina josé galindo (videoperformance with leopard tank, 2017)



'la sombra' van regina josé galindo (videoperformance with leopard tank, 2017)

ben russel - installatie in de kelder van het fridericianum 

kantoor van de spd in kassel, met verfbommen beklad (geen kunst)


'gevelkunst' jaren '50-'60, kassel 

plakkaat op lantarenpaal, kassel

boekhandel in kassel

portier met bezoekers gottschalk-halle, kassel

documenta14: fuck de kunstkritiek

parthenon of books, kassel

in de pers weer veel kritiek op de documenta, dat is traditie, als er ooit een documenta komt waar iedereen enthousiast over is moet die onmiddellijk worden opgeheven. 
maar wanneer je als niets vermoedende liefhebber informatie zoekt over de documenta, 
lees vooral alles, maar trek je niks van de kritiek aan, laat je niet leiden of misleiden door wat willekeurige dames en heren jongens en meisjes van de krant er van vinden, ga vooral zelf kijken. 
maret anne sara, gordijn van rendierschedels

maar soms is die kritiek echt stompzinnig. hilda bouman, zelfbenoemd lid van een niet-bestaande kunstelite, klaagt in het fd over het ontbreken van 'wereldberoemde kunstenaars' op documenta14 in kassel (athene noemt ze niet, ze zal er niet zijn geweest of ze wist van het bestaan niet af). ze spuwt haar gal over die enorme hoeveelheid totaal onbekende kunstenaars ('waarom moet ik dit zien') en vindt het verschrikkelijk dat de galeriehouders en hun steenrijke klanten, de kunstmakelaars en de kunstagenten nergens zijn te bekennen. ze wilde er ongetwijfeld graag een lekker wijntje mee drinken. 

I was a stranger and you took me in' van olu oguibe

waarom moet ik dit zien roept mevrouw bouman. geen idee, van wie zou dat moeten? niet van mij. ik zou zeggen, ga lekker naar huis. je moet dit niet zien, je màg het zien. je mag er zelfs in zien wat je wilt. kunst moet helemaal niks. behalve schuren, irriteren, verwarren, vragen oproepen, woede veroorzaken, vreugde, verdriet, dat hele spectrum, noem maar op, enzovoorts, alles waar mevrouw bouman niet op kan komen omdat ze is afgestompt en alleen oog heeft voor the business. voor dat soort types is kunst: geilen op beroemde werkjes en beroemde artiesten, liefst met een wit wijntje, een handig boekje en een foto graag, van henzelf, met het wereldberoemde kunstwerk, liefst in gezelschap van de betreffende wereldberoemde kunstenaar. 

ik erger me wild aan dat soort blasé types, fout volk zonder enig benul wat kunst is of kan zijn, ze hebben geen idee, maar wel in de krant zeiken dat al die kunstenaars uit afrika, griekenland, polen, albanië, of waar ze ook allemaal vandaan komen slecht zijn voor de kunstmarkt want 'it aint good for the business' (dat is engels, het fd is wel internationaal hè). neoliberale kunstmarktgelul. stompzinnig geklets van moeilijke brillen, hysterische kapsels en foute jurkjes. 

en nee ik denk niet dat hoofd curator adam szymczyk heel erg geschrokken is van het verhaal van mevrouw bouman, ik denk niet dat hij het heeft gelezen, het boeit allemaal erg weinig, kritiek hoort onlosmakelijk bij het fenomeen documenta. 

portret van arnold bode, oprichter van documenta, door gerhard richter (1964)

maar ik heb wel een tip, als mevrouw bouman in kassel 'wereldberoemde werken' wil zien die 'heel veel waard zijn' kan ze gewoon naar schloss wilhelmhöhe, daar hangen naast het werk van oa titiaan, rubens en dürer zowat alle 'wereldberoemde' hollandse meesters waaronder veel werk van een heel wereldberoemde schilder, rembrandt heet ie, hij is al heel lang dood maar mevrouw bouman zal hem misschien wel kennen. 

ik mag hopen dat iedereen die het fd leest na dat flutverhaal van bouman onmiddellijk naar kassel is afgereisd. het zal wel niet, delui van het fd zijn nogal behoudend en volgzaam (de markt regeert). enfin, laat ik het dan maar zeggen: fuck het fd, fuck hilda bouman en ga naar de documenta14 in kassel. 

tot en met zondag 17 september aanstaande. de documenta in athene is al gesloten. 


 bezoekers neue galerie, documenta14, kassel